Uszczelnienie połączeń sekcji ścian szczelinowych

Ze względu na sposób wykonywania ścian szczelinowych, jest to element konstrukcji szczególnie narażony na uszkodzenia i błędy, w tym przecieki.

Mamy tu do czynienia z technologią trudną, a jednocześnie tak bardzo pożądanej w budownictwie, daje ona możliwość lepszegoi efektywniejszego wykorzystywania działek w najlepszych miejscach naszych miast.

Głębokość wykopu wąsko przestrzennego, zalanie go bentonitem, instalacja siatki zbrojeniowej oraz systemu uszczelnień poszczególnych sekcji bez należytej kontroli i możliwości podejrzenia „co dzieje się pod ziemią” sprawia, że przecieki przez ściany szczelinowe są zjawiskiem częstym, w tym w znacznym stopniu przez połączenia sekcji ścian szczelinowych. 

Nawet w normie wykonania tego rodzaju napraw jest mowa o tym, że ściana szczelinowa nie jest konstrukcją szczelną, że należy ją doszczelnić. I tu my wchodzimy do gry…

Uszczelnienie połączeń sekcji ścian szczelinowych 

W celu uszczelnienia i wypełnienia połączeń sekcji ścian szczelinowych tzw zamków, wykonuje się naprawę w technologii iniekcji ciśnieniowej. Przed rozpoczęciem prac należy zabezpieczyć

Rysunek nr 1. Schemat rozstawienia pakerów na przekroju połączenia sekcji ściany

miejsce wykonywania napraw. Pierwszym krokiem jest dokładne ustalenie na powierzchni ściany szczelinowej kierunek wzajemnego ułożenia sekcji. Aby ułatwić sobie to zadanie można podkuć ścianę w miejscu połączenia i sprawdzić kierunek zachodzenia jednej za drugą. Dużym błędem byłoby ominięcie tego prostego kroku. Późniejsze wiercenie otworów i „trafienie” w zamek jest o wiele prostsze wiedząc na pewno, gdzie płyłożyć wiertło do ściany. 

Wykute połączenie należy przed iniekcją zamknąć, aby żywica nie wypływała, zostając tam gdzie będzie uszczelniać. 

Kolejnym krokiem jest rozplanowanie miejsc wykonywania otworów, ich kąta i rozmieszczenie.

Otwory rozstawiamy zwykle po jednej stronie zamka tj w tej sekcji, w której wiercenie krótszego otworu doprowadzi do uszczelniania systemowego połączenia sekcji. Odległość pomiędzy pakerami (otworami) zainstalowanymi wzdłuż zamka wynosić powinna nie więcej niż 45 cm. Schemat przedstawiający sposób wykonania otworów i instalacji pakerów przedstawiono na rysunku nr 1 na przekroju połączenia sekcji ściany szczelinowej.

Otwory wywiercimy pod takim kątem, aby przeciąć naprawianą konstrukcję w jej centralnej części. W zależności od rodzaju połączenia sekcji należy dążyć do dowiercenia się do uszczelnienia systemowego, znajdującego się w połowie grubości ściany. 

Tak więc przed przystąpieniem do prac trzeba znać grubość konstrukcji. Dzięki temu materiał iniekcyjny rozprzestrzeni się we wszystkie strony z jednakową skutecznością wzdłuż uszczelniania i wypełni nieobetonowane miejsca.

Po wykonaniu wszystkich otworów oczyszczamy je przy użyciu hydronetki z wodą. Do czyszczenia powinno się używać wody, ponieważ jest to skuteczniejsza metoda, sprężone powietrze nie było by wystarczające do usunięcia wilgotnej zwierciny, nierzadko zmieszanej z gruntem czy bentonitem. 

Prawidłowo wykonane otwory docierają do uszczelniania zamka, mają z nim kontakt i będzie możliwe prawidłowe podanie żywicy iniekcyjnej z otworu.

Po oczyszczeniu wszystkich otworów następuje instalacja iniekcyjnych pakerów rozporowych o wymiarach 10 x 100 mm bez kalamitek. Kalamitki – zaworki zwrotne, są instalowane w trakcie iniekcji. 

Dzięki instalacji pakerów bez kalamitek uzyskuje się prawidłowe odpowietrzanie i odwodnienie naprawianego elementu, a co za tym idzie odpowiedni transport żywicy w konstrukcji. Bardzo istotne jest też to, że podczas podawania żywicy w pakera widać niemal od razu reakcję w kolejnych powyżej. Najczęściej zaczyna lub przyśpiesza wypływać z nich woda, a potem woda zmieszana z żywicą. 

Po wykonanej części przygotowawczej konstrukcji należy przygotować pompę iniekcyjną, sprawdzić jej prawidłowe działanie na płynie eksploatacyjnym. Żywicę iniekcyjną przygotowujemy zgodnie z zaleceniami producenta podanymi w karcie technicznej produktu. 

Dobrą praktyką jest odlać materiał naprawczy w małej objętości do oddzielnego naczynia w celu kontroli prawidłowości zajścia reakcji. Dzięki temu możliwe jest również skontrolowanie orientacyjnego czasu reakcji do całkowitego związania. 

Iniekcja zamka ściany szczelinowej

Po zakończeniu wszystkich przygotowań przystępujemy do iniekcji począwszy od pakera startowego znajdującego się najniżej, który dodatkowo powinien być wiercony w dół, aby dzięki temu uszczelniać tę długość zamka, która ukryta jest w grubości płyty dennej lub stropu. 

Iniekcję prowadzimy systematycznie w górę wzdłuż połączenia sekcji, przy czym co 5-6 pakerów powinno się powracać i wykonać ponowne uzupełnienie poziomu żywicy.

Po związaniu materiału naprawczego w konstrukcji można już usunąć pakery iniekcyjne oraz żywicę zalegającą na powierzchni konstrukcji. Kolejnym etapem prac jest zamknięcie otworów po pakerach i sprzątanie miejsca pracy.

Dobrze wykonana naprawa tej konstrukcji sprawia, że powierzchnia ściany szczelinowej zaczyna przesychać. W zasadzie bardzo często bezpośrednio po zakończeniu iniekcji widać, że woda nie płynie, ściana przesycha i że naprawa jest udana.

Narzędzia i sprzęt niezbędna do wykonania naprawy:

• Pompa 1 Izopress 400
• Elektronarzędzia
• Pakery iniekcyjne 10×100
• Żywica iniekcyjna na bazie poliuretanu
• Rusztowanie