Żel akrylowy – analiza karty technicznej

Jakie zastosowanie swoich żeli akrylowych przewidują ich producenci?  Czym się różnią poszczególne żywice hydrostrukturalne? Jak to sprawdzić?

Wpisałem hasło iniekcyjne żele akrylowe w wyszukiwarkę Google w dniu 29 września 2017 roku. Zebrałem informacje z 15 kolejnych podstron wyników. Znalazłem dziesięć firm – producentów chemii budowlanej posiadających wśród swoich wyrobów poszukiwane przeze mnie produkty. Poniższa tabela zawiera aż 24 rodzaje żeli akrylowych. Czym się różnią i do czego je zastosować? Sprawdzamy, co mówią sami producenci.  

Zgodnie z zapowiedzią z artykułu o odmianach żeli akrylowych w tym tekście omówię zastosowanie poszczególnych produktów dostępnych na rynku. Chodzi oczywiście o zastosowanie sugerowane przez ich producentów.  

W tym celu posłużę się powszechnie dostępnymi danymi, a mianowicie kartami technicznymi wspomnianych materiałów. W tabeli wyszczególniam dane zawarte w kartach katalogowych żywic hydrostrukturalnych. 

Większość z firm produkuje więcej niż jeden rodzaj żywicy, sprawdzimy jakie są ich zastosowania i czym się różnią. Zatem, najpierw tabela, później krótkie omówienie jej zawartości. Dane do tabeli (wybór producentów chemii budowlanej) pobrałem z Internetu w dniu 29 września 2017 ok. godziny 17.20. Nazwy firm podałem w kolejności alfabetycznej.

Nazwa żywicyNazwa firmyStrona wwwZastosowanie wg. karty technicznejCzy woda jest składnikiem mieszanki?Karta techniczna na stronie producentaCzy produkt zgodny z EN-1504-5Lepkość mPas przy ok 20-25 °CCzas reakcji przy ok. 20°CIlość składników do przygotowania mieszanki

Nowoczesna technologia i chęć automatyzacji i przyspieszenia obsługi klienta aż prosi się o to, aby każdy  zainteresowany mógł pobrać z Internetu aktualną kartę techniczną produktu. Niestety, nie wszystkie karty techniczne są dostępne na stronie.  

Ponadto, wszelkie zalecenia oraz wymóg wielu inspektorów na budowach wskazuje, aby mieć ze sobą wydrukowaną kartę techniczną produktu. Zatem ważne jest, aby karta techniczna była łatwo dostępna i dająca się wydrukować z pliku PDF. I tu uwaga, bo niektórzy producenci popełnili błąd przerostu formy nad treścią. Po wydrukowaniu kartka papieru jest mokra i ciężka od tuszu. I to nie koniecznie z powodu kolorowych zdjęć, a samego tła wypełniającego dokładnie całą powierzchnię A4. Taki wydruk dłużej trwa i jest droższy. Całkowicie nie wiem jaki cel temu przyświeca.

Jakie info można znaleźć w karcie technicznej 

W treści kart materiałowych znajdziemy takie elementy jak:  

• Opis materiału 
• Zakres zastosowań 
• Sposób aplikacji  
• Czyszczenie narzędzi 
• Dane techniczne 
• Środki ostrożności 

Zakres zastosowania 

Ta część jest w zasadzie najbardziej interesująca, ponieważ dzięki niej możliwe jest przyporządkowanie zadania na budowie do odpowiedniego materiału. Kolejność zawsze jest taka: sytuacja na budowie wymaga reakcji. Wiedza i możliwości zastosowania pozwalają wykonać prawidłową iniekcję. Co zatem wpływa na dobór materiału, jakie informacje powinnismy uznać za istotne?  

Jeśli producent w tym dziale karty technicznej wymienia takie zastosowania jak iniekcja rys i spękań betonu, to spodziewamy się niskiej lepkości i długiego czasu wiązania.  

Jeśli dodatkowo wymienia sklejenia i uszczelnienia betonu i tworzywa, to oczywiście jasno wskazuje na doszczelnienia taśm dylatacyjnych a tym samym samych dylatacji. 

Jeśli dalej znajdujemy iniekcję kurtynową, to wiadomo, że materiał służy do odbudowy izolacji pionowej za konstrukcją.

Wspomniana przepona w murze wskazuje oczywiście na iniekcyjną odbudowę izolacji poziomej.

Szybki czas reakcji sprzyja powstrzymywaniu dynamicznych wycieków wody. 

Czego w kartach brakuje? 

Ciekawostką jest fakt, że w zasadzie nigdzie nie ma jasnej informacji, czy dany produkt jest odporny na przesychanie. Wspomina się tylko iniekcję w wilgotne środowisko lub kontakt z wilgocią oraz to, że po porze suchej i ponownym zawilgoceniu materiał znowu zwiększy swoją objętość i wróci elastyczność.  

Podobne opisy znajdujemy w kartach materiałów, których składnikiem jest woda jak i tych, gdzie woda nie występuje.  

Ilość składników 

Materiały akrylowe przeważnie dostarczane są w postaci trzech składników, czwartym jest woda. Składnik A przygotowywany jest najczęściej z 2 oddzielnych płynów, składnik B powstaje ze zmieszania wody z dostarczanym proszkiem. Najczęściej ilość proszku w składniku B reguluje czas żelowania – zachodzenia reakcji. Kilku producentów wskazuje, aby nie dodawać więcej niż określona ilość proszku do przygotowania mieszanki. Znalazłem też informację, że dodanie wiekszej niż określona w karcie ilości proszku jest przesłanką do iniekcji materiału w miejsce nie mające kontaktu ze stalą. Przygotowanie mieszanek obu składników (w szczególności składnika B) realizować należy mieszadłem nie metalowym.

Mieszanie składników żelu 

Niezależnie od ilości składników mieszanie zawsze kończy się jednym. Otóż powstaje taka sama objętość składników A i B, które teraz mają być ze sobą zmieszane przed podaniem w konstrukcję lub grunt. Ważny jest czas reakcji po zmieszaniu obu składników, ponieważ determinuje on dobór pompy. Generalny zakres możliwości dostosowania czaru reakcji znajdziemy w karcie technicznej. Może się on nieznacznie różnić w zależności od temperatury materiału oraz, co ważne, czasu od przygotowania składników. Kilka godzin po przygotowaniu obu składników czas ich reakcji jest wyraźnie szybszy. Jeśli żywica ma związać w kilkanaście sekund, jasnym jest, że należy użyć pompy 2 składnikowej. Takie rozwiązanie sprawia, że materiał mieszany jest tuż przed wprowadzeniem w konstrukcję.  

Polimer zamiast wody 

Składnik B przygotowany na bazie wody obniża lepkość gotowej mieszanki żywicy. Dzięki takiemu rozwiązaniu obniżona jest również cena kilograma gotowej mieszanki i niektórzy producenci sugerują, że w ten sposób udzielają  rabatu. Jednak obniżeniu ulegają też inne parametry takie jak wytrzymałość czy odporność na przesuszanie (choć brak informacji o tym fakcie w kartach).  

Wg mnie, bezpieczniejszym rozwiązaniem jest mieszanie składnika B żelu na bazie polimeru, a nie wody. Materiał ten staje się mniej wrażliwy na przesychanie, jego wytrzymałość mechaniczna również ulega poprawie. To jest oczywiście moje prywatne zdanie, jednak mój wybór zawsze pada na materiał oparty na polimerach. W zasadzie jedyną okolicznością skłaniającą mnie do użycia tańszej wersji jest iniekcja w grunt.  

Na podstawie zebranych danych o najczęściej stosowanych iniekcyjnych materiałach na bazie akrylu łatwiej będzie podjąć decyzję dotyczącą wyboru właściwego rozwiązania. Mam nadzieję, że dzięki temu zestawieniu również porównanie materiałów stanie się nieco prostsze.

Masz pytania? Pisz na adres           kontakt@inblock.com.pl

mgr inż. Mateusz Furs

manager ds. iniekcji

Inblock sp. z o.o.