Klasyfikacja iniekcji ze względu na miejsce podania materiału

Każda dyscyplina, aby być łatwiejszą w ogarnięciu całości i omówieniu, zostaje poddana usystematyzowaniu. Ludzie od zawsze starają się wszystko porządkować, przykładem koronnym będzie z pewnością układ okresowy pierwiastków. Dzięki temu, wiemy gdzie jesteśmy, co wiemy i co w danej chwili należy zbadać, opisać i, a jakże, podzielić i przyporządkować.  

Nie inaczej jest z rodzajami iniekcji. Każdy wykonawca wie, jaką iniekcję wykonuje, doskonale i bezbłędnie umie się zaklasyfikować do danego działu.  

Klasyfikacja iniekcji ze względu na miejsce podania materiału 

Chciałbym zwrócić uwagę na nieoczywistą i niestety rzadko stosowaną klasyfikację iniekcji. A właśnie dzięki temu podziałowi łatwo mówić także o doborze materiału naprawczego. Patrząc na tabelę powyżej omówię to zagadnienie od lewej do prawej. 

Iniekcja do wnętrza konstrukcji

Najczęściej spotykaną iniekcją jest ta do wnętrza naprawianego elementu konstrukcji, a są to np.: ściana szczelinowa, mur ceglany, płyta fundamentowa. Rozumiem przez to taką sytuację, że celem iniekcji jest wypełnienie materiałem naprawczym wszelkiego rodzaju pustek, rys i pęknięć betonu, a także rozwarstwień, kawern, jam, a nawet porów czy kapilar danego elementu konstrukcji. Przykładami niech będą:

iniekcja strukturalna uszczelniająca mur – materiał naprawczy wprowadzamy do wnętrza objętości ściany i po związaniu tam pozostaje. 

iniekcja uszczelniająca styk roboczy sąsiadujących elementów betonu np. płyty fundamentowej i ściany. 

iniekcja ciśnieniową rysy w żelbecie – wprowadzamy żywicę do wnętrza rysy lub pęknięcia.

Iniekcja pomiędzy elementy konstrukcji

Drugim rodzajem iniekcji tej klasyfikacji jest iniekcja pomiędzy elementy konstrukcji. Najlepszym przykładem jest uszczelnienie dylatacji konstrukcyjnej obiektu, lub podbicie klawiszującej posadzki betonowej (warstwa spadkowa) parkingu lub hali produkcyjnej. Iniekcja takiego elementu oznacza podanie materiału pomiędzy dwie niezależnie od siebie pracujące części. Jedyną znaną mi przyczyną iniekcji dylatacji jest jej uszczelnienie. 

Iniekcja poza konstrukcję

Trzecim i zarazem ostatnim miejscem podania materiału iniekcyjnego w tym uszeregowaniu jest iniekcja za konstrukcję. Chodzi mi o to, że przegroda zostaje przewiercona na wylot, a materiał iniekcyjny trafia poprzez otwór w konstrukcji na zewnątrz. Najczęstszymi powodami takiej iniekcji jest wykonanie lub odbudowa izolacji pionowej czyli iniekcja kurtynowa oraz iniekcyjne podbicie fundamentów lub płyty dennej.  

Tradycyjna klasyfikacja iniekcji 

Istnieją oczywiście przeróżne kategorie, jakimi można się posługiwać w celu szeregowania rodzajów napraw iniekcyjnych. Często mówi się o iniekcji bezciśnieniowej (grawitacyjnej),  niskociśnieniowej, średniociśnieniowej i wysokociśnieniowej – kryterium jest oczywiście ciśnienie pod jakim podaje się materiał iniekcyjny. 

Kryterium – materiał naprawczy

Innym sposobem podziału jest rodzaj materiału, jakim wykonuje się iniekcję. Mamy tu zatem do czynienia z iniekcją krystaliczną, iniekcję żywiczną, iniekcję żelami (żywica hydrostrukuralna), iniekcję zaprawami cementowymi, suspensjami cementowymi, zaczynami cementowymi, iniekcję bentonitem. Słowem, wiele baz materiałowych do wyboru.  

Kryterium – rodzaj pompy

Dzielimy iniekcję również ze względu na rodzaj urządzenia jakim wykonuje się pracę. Więc mamy pompę 2 składnikową (komponentowa) oraz pompę 1 składnikową.  Do tej kategorii zaliczyłbym zarówno iniekcję żywicą, krzemiany jak i iniekcję materiałów na bazie cementów.  

 

Masz pytania? Pisz na adres    kontakt@inblock.com.pl

mgr inż. Mateusz Furs

manager ds. iniekcji

Inblock sp. z o.o.