Podbicie klawiszujacej posadzki

czyli jak iniekcyjnie podbić posadzkę, żeby uniknąć takich zniszczeń jak na zdjęciu powyżej. Najlepiej zawczasu wypełnić pustkę pod posadzką zanim klawiszowanie i drgania nadbetonu posadzki doprowadzą do zniszczenia.

 

Kiedy beton wygląda tak, jak na zdjęciach załączonych jako ilustracje to artykułu o powstawaniu łódkowatych posadzek, należy wykonać naprawę w technologii iniekcji ciśnieniowej. I w zależności od stanu obiektu, mamy do dyspozycji dwie bazy materiałowe. Zaprawę iniekcyjną i / lub żywicę epoksydową.   

Podbijanie na etapie dużych uszkodzeń

To wtedy, kiedy pustka jest już na tyle duża, że dudnienie staje naprawdę głośne i żaden inwestor nie może już dłużej twierdzić, że zbiera się na burzę. Taką pustkę wypełnia się materiałem na bazie cementu, a po jego związaniu uzupełnia żywicą na bazie epoksydu. Aby wyrównać powierzchnię poszczególnych płyt szlifuje się je, naprawia krawędzie dylatacji i wypełnia masą trwale elastyczną. Warto też zadbać o ochronę powierzchniową zapobiegającą uszkodzeniom mechanicznym lub agresji chemicznej. Chodzi oczywiście o aplikację żywicy i stworzeniu systemowej posadzki żywicznej. Kolor dowolny.  

Iniekcja zapobiegawcza

Beton zaczyna „dawać znać”, że jest uniesiony, pojawiają się też pierwsze rysy w okolicy dylatacji skurczowych. Warto w tym momencie wykonać podbicie płyt przy użyciu żywicy epoksydowej. Pozwoli to na uzyskanie oszczędności, i to na co najmniej 2 polach.

Po pierwsze zapobiegniemy dalszemu niszczeniu betonu posadzki, a po drugie najprawdopodobniej szybciej i taniej uda się przeprowadzić tę naprawę. Płyty nie bedą jeszcze przesunięte względem siebie i nie trzeba będzie ich szlifować, w celu wyrównania ich poziomów. 

Statystyki wskazują, że ok 70% ogółu napraw obiektów dotyczy właśnie posadzek. Więc, niestety, nikogo to nie ominie. Warto naprawiać, kiedy cena będzie niższa, a naprawa krótsza przez co mniej uciążliwa.

 

Technologia iniekcyjnego podbijania posadzki

Założenia w naszym scenariuszu są następujące: 

• uczestniczymy w remoncie garażu wielopoziomowego  
• podbijamy posadzkę betonową będącą warstwą spadkową o grubości ok 20 cm 
• płyty ograniczone dylatacjami skurczowymi nie były jeszcze popękane 
• płyty klawiszowały, ugięcie podczas przejazdu auta wynosi ok 3-5 mm 
• krawędzie dylatacji skurczowych klasyfikują się do reprofilacji 
• masa trwale elastyczna dylatacji do wymiany 
• posadzka będzie szlifowana w celu wyrównania poziomów pomiędzy płytami 
• na posadzkę zostanie zaaplikowana nowa żywica na bazie epoksydu 

W związku z tym, że pod posadzką utworzyła się pustka, należy ją wypełnić. Chodzi o podparcie płyty posadzki materiałem iniekcyjnym. 

Wiercimy przelotowe otwory w posadzce betonowej. W celu oszczędności wielu inwestorów sugeruje aby wiercić wyłącznie wzdłuż krawędzi dylatacji skurczowych (tak jak na zdjęciu poniżej).

To tam są największe pustki, gdyż to ta część unosi się podczas wiązania betonu bezpośrednio po nacięciu dylatacji skurczowych. Reszta płyty wydaje się być stabilna. Należy jednak pamiętać, że żywica iniekcyjna rozpłynie się wszędzie tam gdzie bedą pustki. Nawet bez wiercenia siatki otworów w całej płycie i tak wypełniamy dużo większą powierzchnię niż wynika to z samego wykonania otworów. Może się też zdarzyć (i zdarza się niestety często), że po iniekcji płyta podparta zostaje tylko wzdłuż krawędzi i w samym środku. I w takiej sytuacji nadal jest narażona na złamanie. Zatem absolutnie zalecam wiercenie siatki otworów na całej powierzchni płyty. Sprzyja to choćby odpowietrzeniu i kontroli rozprowadzenia materiału. 

Wiercenie

Przeważnie grubość betonu warstwy dociskowej nie przekracza 20 cm. Warto wywiercić otwory o średnicy 10 mm i następnie ok 6 cm przewiercić jeszcze raz wiertłem o średnicy 12 mm – chodzi oczywiście o dobór odpowiedniego rozmiaru do wybranych pakerów iniekcyjnych. 

Pakery plastikowe wbijane 

Przygotowujemy się to instalacji wbijanych pakerów plastikowych. Po oczyszczeniu otworów instalujemy odpowiednie pakery. Jeśli iniekcja zaprawy cementowej, to pakery przelotowe. I tu mała ciekawostka. Otóż jeśli nie uda się wpompować zaprawy na bazie cementu, to można tych samych pakerów użyć do iniekcji żywicy. W tym celu wystarczy wkręcić stalową kalamitkę. Uważam, że to doskonałe rozwiązanie zapobiegające zmarnowaniu już wbitych pakerów. 

Paker przelotowy umożliwia użycie kalamitki stalowej co znakomicie poprawia jakość wykonywanych prac

Jeśli żywica to pakery z kalamitką lub przelotowe. Dlaczego? Bo warto użyć stalowych kalamitek wkręcanych w pakera plastikowego. Już o tym pisałem i od tego czasu zdania nie zmieniłem. 

Podczas pompowania żywicy pod klawiszującą posadzkę obserwujemy czy nie zacznie ona wypływać z sąsiadujacego pakera. Jeśli tak się stanie, to wiadomo, że dana przestrzeń została już wypełniona materiałem naprawczym. Właśnie tę sytuację przedstawia lewe zdjęcie powyżej. 

A jeśli nie wiadomo, jaki rodzaj materiału? 

Jeśli jeszcze nie wiadomo, czy uda się podać zaprawę, nie warwo instalować wszystkich pakerów od razu. Należy przygotować niewielką porcję materiału i przeprowadzić iniekcję testową cementem. Choć nawet, jeśli wszystkie pakery przelotowe już zainstalowano, a zaprawa nie wchodzi, to można wrócić do kalamitek stalowych i iniekcji żywicy. I cała uprzednio wykonana praca nie idzie na marne. 

Pompujemy żywicę 

Jaką żywicę użyć? Tym razem warto (zupełnie dla odmiany) użyć żywicy gęstej, aby się za szybko nie rozpływała i nie uciekła pod następne płyty zbyt daleko od miejsca naprawy. Pustka pod posadzką ma tak duże rozmiary (w porównaniu do rys w betonie) że zupełnie nie ma potrzeby iniekcji materiałów o niskiej lepkości i wysokiej cenie. Chodzi  przecież o wypełnienie pustki i podparcie twardym, sztywnym materiałem. Zwykła żywica posadzkowa doskonale się do tego nada. I używamy pompę jednoskładnikową, tłokową lub membranową.

Pompujemy począwszy od pakera startowego i kierujemy się systematycznie w jednym kierunku. Chodzi i odpowietrzanie przestrzeni pod posadzką, Dlatego tak ważne jest wiercenie siatki otworów a nie szeregu wzdłuż krawędzi. Oznaczamy, z których pakerów wypłynęła żywica. Jest to informacja, jaka część powierzchni posadzki jest już podbita przez nasz materiał naprawczy.

Klasyfikacja iniekcyjnego podbicia posadzki

Tego rodzaju iniekcja wg mojej klasyfikacji iniekcji (ze względu na miejsce podania materiału) zalicza się do przestrzeni pomiędzy elementami konstrukcji i rodzaju wypełnienia: sztywnymi materiałami przenoszącymi naprężenia siłowe.

Prawie koniec

Po związaniu materiału naprawczego usuwamy pakery i zamykamy otwory. Najlepiej to zrobić jastrychem żywicznym, tj. mieszaniną żywicy epoksydowej i piasku. Ułatwi to ekipie posadzkarskiej wykonać ich część pracy, czyli aplikację żywicy powierzchniowej – posadzki.