Uszczelnianie dylatacji konstrukcyjnej w technologii iniekcji ciśnieniowej
W tym artykule znajdziesz opis technologii iniekcji ciśnieniowej uszczelnienia dylatacji konstrukcyjnej.
Zbieramy informacje o dylatacji i obiekcie
Aby prawidłowo wykonać naprawę przecieku przez dylatację konstrukcyjną, zbieramy informacje dotyczące tej części obiektu. W 4 odcinku mojego podcastu pt: „Concrete Injection Made Easy” dotyczącym właśnie sposobów uszczelniania dylatacji Dennis Wagner z firmy Normet z Niemiec mówił, że wiedza o rodzaju zastosowanego uszczelnienia systemowego i prawdopodobnej przyczyny przecieku jest konieczna do wybrania najlepszej technologii izolowania i naprawy.
Oto lista zagadnień, na które koniecznie trzeba odpowiedzieć przed rozpoczęciem naprawy:
- czy strop jest w poziomy czy też ma spadki wzdłuż biegu dylatacji?
- gdzie jest zainstalowane systemowe uszczelnienie dylatacji (na zewnątrz czy w środku grubości konstrukcji )?
- jak gruba jest konstrukcja zdylatowanego stropu?
- czym wypełniona jest szczelina dylatacyjna?
- jaka jest szerokość dylatacji?
- czy jest to przegroda zewnętrzna czy wewnętrzna obiektu?
- czy była już poprzednio naprawiana?
- czy cieknie z niej woda podczas iniekcji?
Najczęstsze błędy skutkujące przeciekami przez dylatację
Zdjęcie przedstawia szczelinę dylatacyjną górnego strou garażu podziemnego. Ponad stropem jest patio. Widać tu wyraźnie aż 3 z wymienionych błędów
- użycie sklejki szalunkowej jako szalunku traconego (takiego którego nigdy nie usuwamy – do tego służy styropian)
- uszczelnienie tylko powierzchniowe w postaci szarej masy trwale elastycznej
- część dylatacji zabetonowana, gdyż zabrakło tam szalunku
- błędy przy instalacji uszczelnienia systemowego
- instalacja zniszczonego uszczelnienia systemowego
- brak uszczelnienia systemowego
Sklejka szalunkowa zrobiona jest z drewna które nie pozwala pracować dylatacji w taki sposób jak została do tego zaprojektowana. Dodatkowo, jeśli pojawia się przeciek, to zaczyna pęcznieć i tym bardziej zaciska się i rozpycha wewnątrz szczeliny dylatacyjnej. Próba uszczelnienia takiej dylatacji bez usunięcia sklejki nie może skończyć się skukcesem.
Jeśli dylatacja cieknie, to woda, rzecz oczywista, przepływa przez szczelinę dylatacyjną. Próba uszczelnienia tego przy pomocy masy elastycznej spowoduje tylko tyle, że woda przez chwilę zacznie zbierać się wewnątrz szczeliny dylatacyjnej. Zamykanie wody wewnątrz konstrukcji nie jest najlepszym rozwiązaniem. Powierzchniowo nałożona masa elastyczna służy do zasłonięcia nieładnej szczeliny, a nie zbudowania hydroizolacji dylatacji.
Jeśli podczas betonowania cała planowana szczelina dylatacyjna nie jest wypełniona szalunkiem, to w to miejsce wpływa beton. Po związaniu zamiast przestrzeni dylatacyjnej mamy ciąłość betonu. Beton ten w oczywisty sposób uniemożliwoa pracę dylatacji zgodnie z zaprojektowanym, jest to ogromny problem konstrukcyjny. Spotykamy go nader często na większości naprawianych przez nas dylatacji. Jest dowodem na niedokładność wykonywanych prac budowlanych, a później naprawczych.
Taśmy dylatacyjne wykonane są z tworzywa szczucznego, które nie przykleja się do betonu. Uszczelnienie tych elementów odbywa się tylko w ten sposób, że beton ma wpłynąć pomiędzy wypustki w częśći uchwytu taśmy. Woda, żeby dostać się do szczeliny dylatacyjnej musi opłynąć taśmę i te wypustki w częśći montażu taśmy. Opływając zwalnia aż w końcu zatrzymuje się nie mogąc dostać się do wnętrza konstrukcji. Kiedy jednak brakuje betonu pomiędzy wypustkami, to nie ma efektu zwalniania i następuje przeciek.
Dylatacja z zewnętrzną taśmą uszczelniającą, beton nie wpłynął w elementy montażu taśmy co skutkowało przeciekiem
Czyszczenie szczeliny dylatacyjnej
Żeby uszczelnić dylatację trzeba usunąć z niej wszystko po to, aby można było w to miejsce wprowadzić żywicę uszczelniającą. Co można znaleźć w szczelinie dylatacyjnej podczas przygotowania do uszczelnienia? Najczęściej jest to styropian, czyli element szalunku traconego, który „tworzy dylatację” podczas betonowania. Jednakże bardzo często, co przedstawiono na powyższym zdjęciu, w szczelinie dylatacji nadal tkwi sklejka szalunkowa.
Jeżeli znajdujemy sklejkę szalunkową, sytuacja zaczyna się komplikować. Po pierwsze dlatego, że dylatacja nie pracuje zgodnie z założeniem. Nasiąknięta i spęczniała wodą przecieku sklejka uniemożliwia występowanie zaprojektowanych zmian szerokości dylatacji. Ponadto sklejka ta sięga często górnej powierzchni stropu i ma kontakt z zalegającą na stropie wodą. Jeśli w dylatacji jest sklejka, to nie ma w niej miejsca na żaden system uszczelnienia. Dodatkowo częstą bolączką dylatacji jest ich zabetonowanie. Gdzieś zabrakło styropianu, ktoś nie zajrzał, zabetonowano i „już nie widać”, więc nie ma problemu. Aż do czasu przecieku. Jest to częsta sytuacja w słupach, które o ironio, bardzo trudno oczyścić lub rozkuć ze względu na brak dostępu. Często jednym z usuwanych elementów jest również poprzedni, niedziałający system uszczelniający.
Na zdjeciu widać ilość trocin po usunięciu sklejki szalunkowej z wnętrza dylatacji. Czyszczenie to trwało kilka godzin ciężkiej pracy
Ścianki szczeliny dylatacji muszą zostać dokładnie oczyszczone, kruszywo odsłonięte aby materiał naprawczy mógł się do tego podłoża przykleić. Na powyższym zdjęciu widać, że po usunięciu sklejki ze szczeliny dylatacyjnej garaż przez chwilę wygląda jak warsztat stolarski. Jednak dopiero tak radykalne czyszczenie może sprawić, że żywica uszczelniająca będzie mogła wypełnić szczelinę dylatacji i przykleić się do ścianek dylatacji jak na schemacie w lewym dolnym roku fotografii.
Przygotowania do iniekcji dylatacji
Przygotowania dylatacji do uszczelnienia nie kończą się na dokładnym oczyszczeniu betonu, a już sama ta operacja jest trudna i czasochłonna. I często od niej właśnie zależy powodzenie całej operacji. A co dalej?
Jedną z zebranych informacji o konstrukcji jest grubość zdylatowanego betonu, szerokość szczeliny oraz miejsce położenia systemowego uszczelnienia – najczęściej jest to zabetonowana taśma z tworzywa.
Mając te dane dobieramy wymiary wypełnienia dylatacji materiałem uszczelniającym, a więc ilość litrów potrzebnej żywicy do wypełnienia obliczonej przestrzeni. Ważne jest, aby wysokość wypełnienia nie była mniejsza niż szerokość dylatacji.
Wymiary uszczelnienia
Załóżmy taki scenariusz: strop o grubości 30 cm, dylatacja o szerokości 2,5 cm, taśma dylatacyjna zainstalowana na zewnątrz (od strony gruntu). Opylanie zatem jest wypełnić dylatację na wysokość ok 5 cm żywicą na bazie akrylu. Instalacja poliuretanowego sznura dylatacyjnego powinna być tak zrealizowana, aby zapewnić przestrzeń pomiędzy taśmą a sznurem dylatacyjnym właśnie na wysokość 5 cm.
Ile potrzeba żywicy do wypełnienia przestrzeni dylatacji?
Na po pytanie najłatwiej odpowiedzieć obliczając (choćby w przybliżeniu) objętość uszczelnianej dylatacji biorąc jej długość, szerokość i wysokość planowanego wypełnienia. Najprościej obliczyć objętość podając wymiar w decymetrach, pamiętamy bowiem, że 1 decymetr sześcienny to 1 litr. Oczywiście ze względu na opisywane wyżej niedoskonałości wymiarowe konstrukcji koniecznie trzeba założyć wyższe zużycie, najlepiej ok 15%.
Na tej podstronie 4 odcinka mojego mojego podcastu można pobrać gotowy do użycia kalkulator objętości dylatacji, arkusz excela.
Miejsce wiercenia otworów wzdłuż dylatacji na pakery iniekcyjne
Otwory w betonie wiercimy po to, żeby wprowadzić nimi żywicę do wnętrza dylatacji. Ze względu na dużą przestrzeń w dylatacji wystarczy rozstaw co ok 50 cm, wystarczy też, jeśli otwory będą wiercone z jednej strony szczeliny dylatacyjnej.
Schemat iniekcji dylatacji, nadmiar żywicy wypływa na powierzchnię stropu uniemożliwiając wodzie wypełnienie szczeliny dylatacyjnej.
Głębokość instalacji szunra dylatacyjnego wpływa na wysokość wypełnienia dylatacji żywicą uszczelniającą. Jeżeli sznur dylatacyjny ukryty jest głęboko w szczelinie dylatacyjnej i istnieje ryzyko przeciekania żywicy podczas iniekcji, można i trzeba go podeprzeć i doszczelnić np. pianką montażową. W takiej sytuacji pewnie będzie potrzebny później drugi sznur dylatacyjny instalowany płyciej jako podparcie dla masy trwale elastycznej zamykającej szczelinę dylatacyjną.
Ważnym i pomocnym jest, aby kilka otworów wywiercić na samej górze, tj. aby ich wylot znajdował się tuż przy taśmie izolacyjnej zewnętrznej, lub jeśli jej nie ma, tuż przy górnej powierzchi stropu. Dzięki temu, kiedy pompowana żywica wypełni szczelinę dylatacyjną i wleje sie w ten otwór kontrolny będzie wiadomo, że już cała zaplanowana wysokość dylatacji jest wypełniona żywicą – kontrola iniekcji. Dodatkowo w ten sposób realizuje się odpowietrzenie zamkniętej przestrzeni. Wcześniej już pisałem artykuł o konieczności odpowietrzania konstrukcji podczas iniekcji.
Jeżeli z wymiarów dylatacji i poziomu wypełnienia wychodzi, że sznur podpierający żywicę jest bliżej zewnętrznej powierzchni, można go od razu zamknąć materiałem trwale elastycznym (kit dylatacyjny) lub tymczasowo materiałem na bazie cementu (tylko na czas iniekcji).
Należy zdecydowanie unikać takiej sytuacji, że woda może wlewać się do wnętrza dylatacji i stać na żywicy.
Miejsce rozpoczęcia iniekcji
Jak wybrać gdzie zacząć uszczelnienie? Zadając sobie odpowiednie pytania:
- czy jest dylatacja w płycie dennej
- czy jest dylatacja w ścianie
- czy jest dylatacja w stropie
- czy wszystkie wymienione dylatacje łączą się ze sobą tworząc zamknięte „koło”
Jeśli w płycie dennej nie ma dylatacji, a jest w ścianie stojącej na tej płycie, to uszczelnienie należy koniecznie zacząć od zakotwiczenia właśnie w płycie dennej. Wykonuje się podkucie otuliny płyty dennej na głębokość ok 1,5 – 2 cm wewnątrz dylatacji aby materiał wkleił się w płytę denną.
Czas wiązania żywicy na bazie akrylu
Żywica akrylowa, inaczej nazywana żelem akrylowym lub po prostu żelem, będąca bardzo częstym materiałem stosowanym do uszczelniania dylatacji, pozwala na dostosowywanie czasu reakcji w zależności od ilości dodawanych składników. Regulacja ta jest bardzo pomocna. Jeśli bowiem do wnętrza dylatacji wpływa cały czas woda, czas reakcji powinien być odpowiednio krótki, aby żel nie zmieszał się ze zbyt dużą ilością wody. Doprowadzałoby to do pogarszania jego parametrów. Przeważnie czas ten ustawia się na ok 2,5 minuty, a iniekcji ciśnieniowej dokonuje przy użyciu pompy 2 składnikowej. Dobór odpowiedniego materiału naprawczego do sytuacji na obeikcie opisałem już wcześniej.
Iniekcja ciśnieniowa dylatacji
Po zakończonych przygotowaniach, zamknięciu dylatacji sznurem oraz np. masą elastyczną i zainstalowaniu pakerów iniekcyjnych w otworach, można przystąpić do iniekcji. Zaczynamy od jednego z końców dylatacji lub od samego dołu jeśli chodzi o iniekcję pionową.
Proces iniekcji ciśnieniowej dylatacji konstrukcyjnej przejścia podziemnego we Wrocławiu
Należy przy tym pamiętać, które otwory mają służyć do odpowietrzenia i kontroli wypełnienia. Otwory te poddawane są iniekcji na samym końcu w sytuacji, kiedy materiał iniekcyjny z nich wypłynie. Koniecznie należy podać nieco więcej materiału niż wynik obliczeń (ok 15%) aby doprowadzić do sytuacji, w której materiał wypłynie nieszczelnością, którą do tej pory przedostawała się woda do wnętrza dylatacji. Takie rozwiązanie jest optymalne dla prawidłowej naprawy dylatacji.
Proces wypełniania dylatacji konstrukcyjnej żywicą widziany od góry, (odkopana dylatacja)
Zwykle podczas iniekcji dylatacji nie widzimy co się dzieje w jej wnętrzu. Kontrolę procesu zapewniają nam kolejne pakery z odkręconymi kalamitkami. Jednak to zdjęcie z jednej z naszych realizacji pokazuje proces wypełniania żywicą szczeliny dylatacyjnej. Dylatacja była częściowo odkopana i mogliśmy obejrzeć proces napływania żywicy podczas pompowania.
Dylatacja konstrukcyjna uszczelniona
Po związaniu żywicy można rozpocząć sprzątanie. W zależności od tego, czy na poprzednim etapie zaaplikowano już masę trwale elastyczną prace mogą wyglądać nieco inaczej. Jednak generalnie chodzi o usunięcie pakerów iniekcyjnych, zamknięcie otworów, ewentualnie odmalowanie powierzchni betonu. Jeśli nie ma kitu dylatacyjnego, należy usunąć zamknięcie tymczasowe, zagruntować i zaaplikować masę trwale elastyczną.
Wypchnięcie spęczniałej żywicy z dylatacji
Żywice uszczelniające dylatacje mają pęcznieć i pęcznieją w kontakcie z wodą. Chodzi o to, że żywica w kontakcie z wodą pęcznieje i rozpycha się w dylatacji na wszystkie strony.
Powoduje to doszczelnienie dylatacji i jest jak najbardziej pożądane. Jednak może się zdarzyć, że część żywicy zostanie wypchnięta ze szczeliny dylatacyjnej. Czasem, zamiast materiału elastycznego szczelinę dylatacyjną warto zasłonić blachą. Blacha służy utrzymaniu całego materiału uszczelniającego we wnętrzu dylatacji.
Po zainstalowaniu blachy żywica nadal będzie pęcznieć w kontakcie z wodą próbującą wlać się do dylatacji. Jednak nie będzie już możliwości wypchnięcia i wyjścia żywicy z wnętrza dylatacji. Nie będzie słabego punku podparcia, nie będzie ubywać żywicy uszczelniającej.
Analiza przypadku – tu będą pojawiać się kolejne przykłady ze zdjęciami z różnych naszych realizacji
Jak uszczelnić dylatację górnego stropu garażu podziemnego
Jak uszczelnić trudno dostępną dylatację stropu, nad której częścią stoi budynek, a nad pozostałą długością jest otwarty teren zielony czyli patio?
Teoretycznie dylatację najłatwiej uszczelnić w technologii iniekcji ciśnieniowej od spodu stropu (z wnętrza konstrukcji), a to dlatego, że jest dostęp do całej długości dylatacji.
Zdarza się jednak, że właśnie tego dostępu nie mamy albo jest bardzo utrudniony. Dylatacja może być ukryta pomiędzy ścianami i jest to najgorsza możliwa sytuacja. Może być przykryta korytami kablowymi lub kanałami wentylacji.
Dylatacja ukryta pod gąszczem instalacji, ciężki dostęp od dołu z wnętrza garażu
Może być też tak, że sam strop jest grubości powyżej 45 cm. Do tego bardzo często w miejscu przejścia z części pod patio na tę pod wieżą budynku jest uskok stropu.
Uszczelnienie powinno być instalowane w dylatacji od strony naporu wody tak aby nie dopuścić do sytuacji, w której woda stoi w szczelinie dylatacyjnej na uszczelnieniu. Wcześniej czy później wleje się do środka. Jak opisałem powyżej, jest możliwe wykonanie uszczelnienia od strony garażu tak, aby izolacja znajdowała się od strony naporu wody. Ale jeśli nie ma dostępu od spodu, naprawę należy wykonać od zewnątrz.
Opis sytuacji na obiekcie
Na spotkaniu z zarządcą nieruchomości na warszawskim Grochowie uzyskiem informacje, które naprowadziły mnie na propozycję opisanego poniżej rozwiązania. Wykonaliśmy je i dylatacja jest szczelna.
Stwierdziliśmy przeciek przez dylatację w stropie garażu podziemnego. Przeciek występuje w tej części stropu, nad którą jest teren zielony podwórka (kolor niebieski na schemacie). Woda z opadów przesiąka przez grunt i izolację, w końcu przedostaje się do wnętrza garażu szczeliną dylatacyjną stropu.
Wspomniany strop ma grubość ponad 45 cm, a do tego mamy do czynienia z uskokiem wysokości stropów w części patio i w części budynku. Takiej dylatacji konstrukcyjnej niemal nie sposób uszczelnić od dołu (od strony parkingu podziemnego). Uskok pomiędzy poziomami stropów części zielonej i części nad którą zbudowany jest budyek sprawia, że mamy do czynienia z odcinkiem pionowej dylatacji. Grubość stropu sprawia, że od spodu nie jest możliwe doście i doczyszczenie tego odcinka aż do wierzchu stropu, nie ma też szansy na wykonanie izolacji pionowej w ścianie w części nadziemnej. A uszczelnienie części nadziemnej jest konieczne, aby woda zalegająca na kostce brukowej nie wlewała się do dylatacji.
Odkrywka i izolacja od zewnątrz
W celu naprawy tego rodzaju przecieku zastosować należy izolację od góry, od strony naporu wody. Dylatacja stropu konstrukcyjnego musi być połączona z pionową dylatacją widoczną na ścianie zewnętrznej. Samo zaizolowanie wybranego odcinka izolacji poziomej dylatacji nie zatrzyma wlewania się wody do wnętrza garażu. Woda mogła by przepływać po nowej izolacji i wlewać się do wnętrza garażu w miejscu zakończenia uszczelnienia – czyli w okolicy ściany zewnętrznej obiektu.
Dylatacje w stropach nad garażami podziemnymi są na szczęście bardzo płytko pod powierzchnią zasypanego gruntu i izolacji termicznych. Czasem jest to mniej niż 30 cm łącznie ze styrodurem.
W celu prawidłowej naprawy należy dylatację odkopać i wykonać izolację jej odcinka poziomego, aż do ściany dzielącej cześć garażu znajdującą się bezpośrednio pod terenem zielonym z częścią pod budynkiem. Następnie należy uszczelnić odcinek pionowy dylatacji od stropu aż ponad poziom gruntu (kolorem pomarańczowym oznaczono schamtycznie przebieg uszczelnienia dylatacji). Dzięki temu woda przedostająca się przez grunt i spływająca do wnętrza garażu zostanie zatrzymana na nowej izolacji, a ponadto nie będzie mogła wciekać przez nieszczelność w izolacji pionowej. Woda nie będzie mogła wlewać się do tej części dylatacji poziomej w stropie, która znajduje się już pod budynkiem.
Kontrola stanu betonu stropu
Przy okazji, po odkopaniu dylatacji i usunięciu miejscowo wzdłuż dylatacji elementów poprzedniej izolacji należy stwierdzić jaki jest stan betonu stropu. W przypadku widocznych uszkodzeń beton należy zreprofilować (naprawa polega na odkuciu luźnych części i ponowne betonowanie z użyciem warstwy sczepnej i zaprawy PCC. Po oczyszczeniu odpowiednio: szczeliny dylatacyjnej, betonu stropu oraz po reprofilacji wykonuje się właściwe uszczelnienie dylatacji z jednoczesnym wyprowadzeniem uszczelnienia na pion dylatacji (w ścianie zewnętrznej budynku) do wysokości co najmniej 0,7 m ponad poziom gruntu.
Instalacja uszczelnienia od strony naporu wody
Odkopaliśmy tę dylatację gdyż od spodu nie udałoby się wyczyścić ścianek dylatacji od dołu aż do górnej powierzchni stropu (gruby strop), a to w górnej części szczeliny dylatacyjnej chcemy zawsze umieścić żywicę – dodatkowo powinna ona wypłynąć ze szczeliny dylatacyjnej na powierzchnię stropu. W opisywanym przypadku konieczne było uszczelnienie również pionowego odcinka dylatacji wychodzącego ponad powierzchnię gruntu, do którego zupełnie nie ma dostępu od strony garażu.
I tak okazuje się, że nie zawsze iniekcja ciśnieniowa jest najlepszym rozwiązaniem w kwestii usuwania przecieków wody gruntowej lub opadowej. Oczywiście, gdyby chodziło o znacznie głębiej umiejscowioną dylatację lub odkopanie z innych względów byłoby niemożliwe, uszczelnienie musiałoby zostać wykonane w tej technologii. Dobór rozwiązania zawsze odbywa się na zasadzie analizy sytuacji i rzetelnej odpowiedzi na tych 7 pytań, metodologię przygotowań do naprawy.
Uszczelnienie dylatacji na ścianie oporowej koryta żelbetowego w Zakładach Azotowych w Puławach
Uszczelnienie dylatacji na ścianie oporowej koryta żelbetowego doprowadzającego wodę chłodzącą z Wisły do Zakładów Azotowych w Puławach to nasz projekt zrealizowany w lipcu 2015 roku. Już na wstępnie ustaliliśmy, że pionowa taśma dylatacyjna zabetonowana w połowie grubości ściany jednak podwinęła się i nie została dokładnie wbudowana. I tyle wystarczyło, aby przeciek nigdy sam z siebie nie ustał. Niezabetonowane elementy uchwytu taśmy mają wydłużać drogę opływania wody i w końcu ją zatrzymać – brak zabetonowania powoduje brak szczelności. Uszczelnienie dylatacji przy stałym naporze wody jest zadaniem, które należało wykonać w 2 etapach.
Na powierzchni wody widoczna spieniona żywica poliuretanowa po zatrzymaniu wypływu wody do dylatacji
Pierwszy z nich zakładał powstrzymanie napływu wody tak, aby możliwe było przygotowanie szczeliny dylatacyjnej do iniekcji żelu akrylowego. Do zatrzymania wody użyliśmy żywicy poliuretanowej spienialnej szybkowiążącej podanej pompą 1 składnikową. Otwory na wylot przez ścianę wywierciliśmy tak, żeby wylot znajdował się tuż przy szczelinie dylatacyjnej po obu jej stronach. Żywica w kontakcie z wodą ulegała silnemu spienieniu przez co zatrzymywała napływ wody do wnętrza dylatacji.
W tym momencie możliwe było przystąpienie do właściwego przygotowania dylatacji do uszczelnienia. Wykonaliśmy takie czynności jak oczyszczenie wewnętrznych ścianek dylatacji, podkucie betonu i nagięcie taśmy dylatacyjnej aby lepiej dolegała do betonu ściany, zainstalowaliśmy sznur dylatacyjny będący zamknięciem szczeliny dylatacyjnej i w końcu wykonaliśmy iniekcję ciśnieniową żelu akrylowego z polimerami w składniku B.
W celu wykonania iniekcji materiałem o możliwe krótkim czasie wiązania (ok 30 sekund aby nie zmieszał się z wodą) prace wykonaliśmy pompą 2 składnikową mieszającą żywicę tuż przed pakerem iniekcyjnym.
Poniżej link do mamy Google z dokładną lokalizacją miejsca naprawy – dylatacja na narożniku ściany oporowej.
Prace wykonaliśmy w lipcu 2015 roku i do tej pory nikt nie zgłaszał żadnych uwag do szczelności tego bardzo ważnego z punktu widzenia działalności całego zakładu – bez chłodzenia nie ma produkcji. Iniekcyjne uszczelnienie dylatacji, nawet tej zlokalizowanej na zewnątrz i narażonej na niskie temperatury, dobrze wykonane działa przez wiele lat. Na uwagę zwraca również taki fakt, że rozwiązanie uszczelnienia w technologii iniekcji ciśnieniowej zostało zaakceptowane przez tak duży zakład, który nie może sobie pozwolić na przestoje z powodu niewłaściwych rozwiązań czy niesprawdzonych technologii.
Jesteś w podobnej sytuacji, masz pytania?
Referencje Inblock
Jeśli potrzebują Państwo użyć naszych referencji, aby przekonać kogoś do współpracy z naszą firmą, poniżej zamieszam całą galerię skanów tych dokumentów. W związku z tym, że ten artykuł dotyczy uszczelnienia dylatacji konstrukcyjnych, w tym miejscu udostępniam także pliki pdf referencji za uszczelnienie właśnie dylatacji, które można pobrać i posługiwać się nimi podczas przygotowań do współpracy z firmą Inblock sp. z o.o.
Referencje Inblock Skanska S.A. Tunel Ząbki Poświadczenie wykonania robót
Referencje Inblock Kochanowskiego 8 Solution Home dylatacje konstrukcyjne i przejścia techniczne rur
Referencje Inblock Konstans sp. z o.o. dylatacje konstrukcyjne
Referencje Inblock WM Skoroszewska 3 dylatacje przejścia rur iniekcja strukturalna stropu
Referencje Inblock WM Al.Stanów Zjednoczonych 32 dylatacja konstrukcyjna stropu
Referencje Inblock Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta we Wrocławiu dylatacja przejścia podziemnego
Referencje Inblock Dekarexport przejścia rur i kabli styki robocze dylatacja konstrukcyjna stropu
{unitegallery Referencje}
