Zawilgocony mur z bloczka betonowego

W tej serii artykułów drążymy temat zalewania budynków posadowionych na ławach i ścianach fundamentowych. Z poprzednich artykułów i materiałów dodatkowych (ebook i kurs wideo) już wiesz, którędy woda wlewa się do wnętrza budynku. To jednak nie wszystko. Fundamenty z bloczka betonowego, zalewowego lub sylikatowego mają swoje konsekwencje. Budulec ten koniecznie wymaga izolacji przeciwwodnej, a sam z siebie zupełnie nie jest przystosowany na kontakt z wodą przecieku. Jest za to silnie porowaty, chłonie wodę, a po dłuższym okresie nasączania po prostu się rozpada.

Mur z bloczka betonowego to nie ściana żelbetowa z wodoszczelnego betonu C30/37 W8. Różnica widoczna gołym okiem staje się jeszcze bardziej dramatyczna dla wszystkich tych osób, które doświadczają przecieków przez ściany z fundamentowych bloczków betonowych lub sylikatowych. Co zatem różni oba te rozwiązania? Ktoś powie, ściana to ściana. Nic bardziej mylnego.

Tam, gdzie nowoczesny i dobrze wbudowany żelbet może pozostawać w gruncie nawet bez zabezpieczenia, mur z bloczka potrzebuje szczelnej izolacji pionowej od ławy fundamentowej aż do wysokości ok 50 cm ponad powierzchnię terenu. Jeden dzięki swoim właściwościom jest i konstrukcją, i izolacją, drugi wymaga wytężonej pomocy izolacji.

Mur nie jest jednorodny – składa się z pojedynczych bloczków połączonych zaprawą, czyli spoiną hydrauliczną.

Przeciwnie do muru, dobrze wykonana ściana żelbetowa charakteryzuje się jednolitą strukturą i mniejszą porowatością dającą szczelność jakiej mur może jej tylko pozazdrościć.

Różnice w budowie muru i ściany żelbetowej

Różnica I – budulec ściany

Beton wodoszczelny W8 wykorzystywany do budowania podziemnych konstrukcji, charakteryzuje się ustalonymi i sprawdzanymi parametrami. Na budowę dostarczana jest dokładnie opisana w specyfikacji mieszanka betonu, w której skład wchodzi:

• kruszywo
• cement i jego ilość i rodzaj
• woda i jej ilość
• dodatki i domieszki do betonu

Betoniarnia nie może sobie pozwolić na pomyłki, gdyż byłaby pociągnięta do odpowiedzialności w razie błędów. Taki beton odpowiednio wbudowany wiąże i tworzy szczelną przegrodę dla wody gruntowej. Gotowa konstrukcja najczęściej nie potrzebuje nawet powierzchniowych izolacji. Wszystkie miejsca połączeń ścian i płyt fundamentowych, dylatacji konstrukcyjnych itp. są systemowo uszczelniane poprzez instalację odpowiednich elementów dostarczanych przez producentów systemów białej wanny.

Bloczek betonowy, to tani i powszechnie stosowany budulec dostępny w niemal każdej hurtowni budowlanej. Powstaje z dużo niższej jakości betonu niż opisany powyżej przez co nie jest wodoszczelny Jest bardziej porowaty. 

Bloczki zalewowe to jeszcze gorsze rozwiązanie, gdyż wymagają wypełnienia betonem po ustawieniu ścian. Jednak to wypełnienie niezwykle trudno zweryfikować przez co często nie jest pełne. Jeśli na samym dole ściany w najniższym bloczku przy ławie brakuje betonu, to w zasadzie ściana fundamentowa stoi wyłącznie na tej skorupce zalewowego bloczka. A woda pod nimi wlewać się może do wnętrza. 

Fundamentowy bloczek z sylikatu w ogóle nie może mieć kontaktu z wodą ani wilgocią, co można przeczytać w opisie produktu na stronie producenta.

Bloczki wymagają izolacji, a niestety często oszczędność w budulcu idzie w parze z oszczędnością na izolacji. 

Zdjęcie wykonane w garażu podziemnym z bloczka betonowego, wilgoć i uszkodzenia tynku sięgają poziomu 2 m od posadzki

Wady bloczka betonowego i muru powstałego w jego użyciu:

• Gorsza jakość materiału niż w przypadku wodoszczelnego betonu lanego
• Porowaty – umożliwia podciąganie kapilarne
• Łączony za pomocą spoiny – zaprawy o jeszcze niższych właściwościach wytrzymałościowych i zerowej wodoszczelności
• Trudna do uzyskania i wyegzekwowania dokładność w wykonaniu powierzchniowej izolacji pionowej
• Bloczek betonowy stojący w wodzie szybko ulega silnej degradacji

Różnica II – wbudowanie

Żelbet jest wbudowywany przez specjalistów począwszy od etapu zamawiania właściwej, bo zaprojektowanej mieszanki betonowej, przez instalację zbrojenia, elementów uszczelnienia systemu białej wanny, szalunków aż do zagęszczanie betonu podczas wbudowywania.

Mur z bloczka nie wymaga zbyt dużej ilości fachowej wiedzy, są nawet firmy na YouTube pokazujące jak postawić ścianę we własnym zakresie. W tym punkcie wspomnę tylko o 2 ważnych z punktu widzenia hydroizolacji sprawach:

• najniższa warstwa bloczka budowana jest często na warstwie (pseudo)izolacji poziomej wykonanej z kawałka folii lub papy
• najniższa warstwa bloczka budowana jest na grubszej niż wszystkie wyższe warstwie spoiny wyrównującej powierzchnię, na której mur powstaje.

Różnica III – hydroizolacja ściany

Z punktu widzenia wykonywania hydroizolacji obiektu (najczęściej mówimy tu o wykonaniu izolacji pionowej na powierzchniach ścian fundamentowych) różnica jest ogromna. O ile bowiem niemalże nie ma konieczności izolowania żelbetu, o tyle izolacja muru jest absolutnie konieczna, a do tego dość trudna w wykonaniu. I łatwiej o błędy. 

Fundament z bloczka betonowego ze śladowej ilości izolacją z dysperbitu, kałuża oparta o mur, a woda wsiąka

Jak już powiedziałem, mur składa się z porowatego bloczka i zaprawy, która w żadnym wypadku nie może być nazwana szczelną. Mur wymaga wykonania ciężkiej izolacji przeciwwodnej pionowej na obu powierzchniach, czyli stronach muru) od poziomu ławy fundamentowej do ok 50 cm powyżej poziomu gruntu. Wymaga też wykonania izolacji poziomej pomiędzy ławą, a ścianą fundamentową, czyli pod pierwszą warstwą bloczka. Jeśli tego nie ma, to mamy gotowy przepis na przeciek lub w najlepszym razie powolne, długotrwałe nasączanie bloczków wodą. 

Różnica IV – koszty wykonania ściany

Postawienie ścian z bloczka jest tańsze od wylania ściany żelbetowej z zachowaniem wszystkich opisanych wyżej przesłanek projektowych. Kiedy jest bloczek, to nie wolno oszczędzać na hydroizolacji budynku. Ewentualne błędy w wykonaniu żelbetowych ścian dość łatwo można naprawić wykonując iniekcję rys czy styków roboczych. Jest to też dużo tańsze zadanie niż w przypadku muru. 

Przeciek przez mur to nie miejscowe uszkodzenie takie jak rysa, ale cało-powierzchniowy kontakt porowatego bloczka z wilgotnym gruntem. Nie może tu być mowy o miejscowej naprawie, a skoro tak to i koszty muszą być większe.

Różnica V – miejsca przecieków przez ściany

Mur może chłonąć wodę lub wilgoć w zasadzie całą swoją powierzchnią zewnętrzną, czyli tą która ma kontakt z wilgocią z gruntu. Zza i spod ściany. Dodatkowo woda znacznie szybciej wnika w spoiny pomiędzy bloczkami, co od razu widać jako odwzorowanie się bloczków na tynku. Najniższa warstwa spoiny jest grubsza, nierówna, niejednolita i całkowicie niewodoszczelna, więc to przez nią woda wpływa do piwnicy i garaży najszybciej i najobficiej. W miarę podnoszenia się poziomu wody po zewnętrznej stronie ściany, coraz wyższe warstwy bloczków i spoin są nawilżane i zaczynają przeciekać.

Zapraszam do obejrzenia tego filmu, w którym wyjaśniam jak woda gruntowa zza ściany przepływa pod najniższym bloczkiem betonowym w strefie izolacji poziomej z papy lub folii. Wszystko przez brak poprawnie wykonanej fasety i pionowej izolacji na zewnętrznej powierzchni muru. 

Bez wykonania dokładnej i szczelnej izolacji muru z bloczków wciąż tytułowe zawilgocenie będzie się pojawiać. Nie potrzeba ogromnych ilości wody gruntowej, wystarczy woda opadowa wsiąkająca w piasek tuż przy ścianie fundamentowej. 

Mostki termiczne mokrych ścian

Wilgotne bloczki, mokre ściany, zawilgocony tynk prowadzą do występowania mostków termicznych. Te z kolei prowadzą do miejscowego przemarzania i zamarzania wody w murze. Pojawiają się zniszczenia mechaniczne i porost grzybów czy glonów. Podwyższona wilgotność, braki w wentylacji to środowisko niezdrowe dla człowieka. 

Mostki termiczne to także zwiększone wydatki na ogrzewanie nadmiernie schładzającego się wnętrza pomieszczeń. 

Zawilgocony mur z bloczka betonowego to zdecydowanie zbyt powszechne zło domów posadowionych na ławach i ścianach fundamentowych. 

Masz pytania? Pisz na adres    kontakt@inblock.com.pl

mgr inż. Mateusz Furs

manager ds. iniekcji